O μύθος της ΕΕ ως κοινότητας κρατών βασισμένης στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου εμφανίζεται τη δεκαετία του ’90, πολύ μετά την ίδρυση των ΕΟΚ, ΕΚΑΧ, ΕΚΑΕ – προδρόμων της ΕΕ. Μέχρι τότε, ένας άλλος περιφερειακός οργανισμός, το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣΕ), που δημιουργήθηκε μέσα από διαφορετικούς συσχετισμούς, είχε περίπου το μονοπώλιο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αλλά μετά το Μάαστριχτ, και ιδίως από το 2006, όταν ο Γιούνκερ, νυν υποψήφιος των συντηρητικών για την προεδρία της Κομισιόν και τότε πρόεδρος του Eurogroup συνέταξε «υπό την ατομική του ιδιότητα» μια έκθεση για τη συνεργασία ΣΕ και ΕΕ, η ΕΕ άρχισε να απαιτεί λόγο σε ό,τι αφορά το σεβασμό της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της – με συνέπεια τον ορατό κίνδυνο διάβρωσης της προστασίας τους...
η συνέχεια στην έντυπη λεύγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου