Λεύγα 11

11.989 λεύγες υπό τη θάλασσα και το πλήρωμα μασουλάει ψωμί και σταφύλια ενώ πιάνει ψιλή κουβέντα. Το τουρκικό προτέστο στην πλατεία Ταξίμ τους ξύπνησε μνήμες από την εξέγερση της Αργεντινής, αλλά τα μπερδεμένα χωροχρονικά καλώδια δεν τους αφήνουν να απολαύσουν τις 17+3 στιγμές της άνοιξης. Άλλωστε η τελευταία ανήκει στις γυναίκες της Αραβίας, στα ερωτευμένα φαντάσματα και στους εραστές των βουνών. Στους αντίποδες, στο βάθος των υπόγειων σωλήνων, αντηχεί το σύνθημα «ένα, δύο, τρία γαμιέται η διαιτησία»• πριν φρίξει όμως η κυρία Άρτεμις καταλαβαίνει ότι αναφέρεται στη ρύθμιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας καθώς οι γλωσσικές επιτελέσεις είναι σύμφυτες με τις γευστικές διαδρομές ακόμα και αν οι τελευταίες αναφέρονται στην κατανάλωση βρώσιμων εντόμων. Παρεκκλίνοντας από το Σύνταγμα τα χίλια πρόσωπα της εξουσίας εξασφαλίζουν ότι η ποίηση ακούγεται σαν μαγνητόφωνο της φωνής του ηγεμόνα, αλλά το ερώτημα του τρελού ανακατεύει τους όρους του παιχνιδιού: «Η των ουρανών Βασιλεία;», μα αυτήν τους τη χάριζα. Αυτό όμως γιατί δεν την προτιμούν απ’ την άλλη; Απ’ τη βασιλεία της Γης μας;

Διαβάστε από τη λεύγα 11

Άρης Γκότζιος: Δέκα ημέρες προτέστο στο Ταξίμ
Χλόη Πετρίδου: Ένα, δύο, τρία, γ...ται η διαιτησία! 

[πλήρη κείμενα]

Τα περιεχόμενα του πιο πρόσφατου τεύχους (και ολόκληρα προηγούμενα τεύχη) στο levga.gr· η πιο πρόσφατη λεύγα στα βιβλιοπωλεία, στους διακινητές της και στο levgamag@gmail.com, όπου και συμβολές, συμβουλές, συνεργασίες και διαφωνίες.

Λεύγα 11: Περιεχόμενα

Αλέκος Λούντζης, Ψωμί και σταφύλια

πρώτες ύλες 
Άρης Γκότζιος, Δέκα ημέρες προτέστο στο Ταξίμ [πλήρες κείμενο]

Στέφανος Βαμιεδάκης, Συλλογικές συμβάσεις εργασίας: επιστροφή στο μέλλον
Κωστής Καρπόζηλος, Μπερδεμένα χωροχρονικά καλώδια
Χλόη Πετρίδου, Ένα, δύο, τρία, γ...ται η διαιτησία! [πλήρες κείμενο]

Robert Spittlehouse, Anomie de l’esprit

κοντραντούκτο  
Αλμπέρτο Μπόνετ, Τιμωρία και ανταμοιβή. Αργεντινή: 12 χρόνια μετά

αναλώσιμα  
Κώστας Σπαθαράκης, H κυρία Άρτεμις
Έλια Χαρίδη, Γευστικές διαδρομές και γλωσσικές επιτελέσεις: μεταξύ πρωτόγονου και πολιτισμένου
Κώστας Περούλης, Ο «πολιτικός» Λευτέρης Βογιατζής: μια σπουδή στα χίλια πρόσωπα της εξουσίας
Μόρφω Μπεληγιάννη, 17…+ 3 στιγμές της άνοιξης
Καίτη Πάπαρη, Η παρέκκλιση από το Σύνταγμα
Κωνσταντίνα Γεωργαντά, Ποίηση σαν μαγνητόφωνο
Nof Nasser Eddin, Μεταξύ πατριαρχίας και νεοπατριαρχίας: οι γυναίκες και η αραβική άνοιξη

σκραπ  
Όλγα Καρυώτη, Ερωτευμένα φαντάσματα
Στράτος Φυντανίδης, Σωλήνες
Φωτεινή Βακιτσίδου, Η αίγλη των βουνών
Γιώργος Μανουσέλης, Ψιλή κουβέντα

λεύγα 11  

(Καλοκαίρι 2013)

Σχέδιο εξωφύλλου: Στέλιος Σταματιάδης
Φωτογραφίες: Άρης Γκότζιος, Μάχη Μαρούδα, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Σκίτσα: Γιώργος Μανουσέλης

Γραφιστική επιμέλεια: Γιώργος Ματθιόπουλος

Λεύγα 11: Εξώφυλλο

Αλέκος Λούντζης: Ψωμί και σταφύλια

Η τήξη των υλικών ολοκληρώνεται στη θερινή κουφόβραση. Η πολιτική σαπουνόπερα δεν αντέχεται ούτε από τον πιο σκληρό εθισμό∙ τόσες επαναλήψεις χωρίς διαφημιστικά έσοδα, τόση κινητικότητα στην κεντρική σκηνή, τόση φάρσα στα θεωρεία και στην πλατεία να μην κουνιέται φύλλο. Αν κάποιος είχε ένα σχέδιο, όλα θα βάδιζαν βάσει αυτού…

η συνέχεια στην έντυπη λεύγα

Άρης Γκότζιος: Δέκα ημέρες προτέστο στο Ταξίμ

Προτέστο (protesto) στα τουρκικά σημαίνει διαδήλωση, έρχεται από το πλήθος των γαλλικών λέξεων που ενσωματώθηκαν στην τουρκική γλώσσα κατά την ατελή προσπάθεια εκσυγχρονισμού τις τελευταίες δεκαετίες της σουλτανικής οθωμανικής εξουσίας. Η σύγχρονη Τουρκία συγκλονίστηκε συχνά από μεγάλα προτέστα: το κίνημα για την εθνική ολοκλήρωση αρχικά, το εργατικό κίνημα, το κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κίνημα για την αυτοδιάθεση των μειονοτήτων μπόρεσαν κατά καιρούς να φέρουν στους δρόμους δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους πολίτες έτοιμους να συγκρουστούν με την εκάστοτε κυβέρνηση, ενίοτε να την ανατρέψουν, αλλά και άλλοτε να προκαλέσουν τη φοβισμένη αντίδραση ενός πολιτικού συστήματος που ήταν συνηθισμένο να απαντάει με δικτατορίες και αναστολή της αστικής δημοκρατίας. Στις 30 Μαΐου του 2013 ξεκίνησε από το κεντρικό σταυροδρόμι και την ομώνυμη πλατεία του Ταξίμ και το πάρκο Γκεζί που βρίσκεται ακριβώς δίπλα ένα από τα μεγαλύτερα προτέστο που γνώρισε ποτέ η Τουρκία· στις επόμενες σελίδες συναντιούνται σκέψεις, εικόνες και πρόσωπα αυτών των ημερών, από τη ματιά ενός συνεργάτη της λεύγας που τα έζησε από κοντά.

Στέφανος Βαμιεδάκης: Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, επιστροφή στο μέλλον

Με δεδομένη την έλλειψη ελευθερίας στις διαπραγματεύσεις, καθώς υπάρχει ένα απαγορευτικό και αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο, η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε η ΓΣΕΕ ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί, καθώς διασφαλίζει με τον καθολικό χαρακτήρα της το επίδομα γάμου για όλους τους εργαζόμενους: με τον τρόπο αυτό ξεκινάει η μάλλον αμήχανη ανακοίνωση του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, λίγες μέρες μετά την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα μέσα Μαΐου. Στη συνέχεια της ανακοίνωσής του, προχωράει σε μια καταγγελία κατά του προέδρου του ΣΕΒ, εξαιτίας της άρνησης του τελευταίου να συνυπογράψει η ένωση της οποίας ηγείται την παραπάνω ΕΓΣΣΕ: «Η λυσσαλέα επίθεση του Προέδρου του ΣΕΒ και η μη υπογραφή της ΕΓΣΣΕ ουσιαστικά δείχνει τη δική τους επιθυμία να καταργηθούν πλήρως οι συλλογικές συμβάσεις και να οχυρωθούν πίσω από τον νόμο». Η ανακοίνωση καταλήγει με μια τυπική αγωνιστική υπόσχεση, με διπλό αποδέκτη: «Εμείς μαζί με αυτούς που υπέγραψαν τη Συλλογική Σύμβαση, τους μικρούς εργοδότες, θα απευθυνθούμε και στον Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων και θα απαιτήσουμε να επανέλθει η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων και κυρίως η επεκτασιμότητά τους σε όλους τους εργαζόμενους» (http://goo.gl/7KO1Z). Αν ήμασταν στο δημοτικό και κάναμε ανάλυση κειμένου, δεν θα δυσκολευόμασταν να εντοπίσουμε τα καλολογικά στοιχεία στα παραπάνω αποσπάσματα: «επίδομα γάμου», «μετενέργεια», «επεκτασιμότητα». Το δραματικό στοιχείο ωστόσο βρίσκεται αλλού, και δεν είναι άλλο από την απουσία της μεγαλύτερης τριτοβάθμιας εργοδοτικής οργάνωσης.

η συνέχεια στην έντυπη λεύγα