Αλμπέρτο Μπόνετ: Τιμωρία και ανταμοιβή. Αργεντινή: 12 χρόνια μετά (Συνέντευξη στην Κατερίνα Νασιώκα)

Ο John Holloway γράφει στο μήνυμα αλληλεγγύης προς τους εξεγερμένους στην Τουρκία: «Taksim Tahrir Σύνταγμα Puerta del Sol Plaza de Mayo Zuccotti Square St. Paul’s. Παντού σε όλον τον κόσμο χορεύουμε στους δρόμους. Χορεύουμε με οργή, με χαρά, νεκροθάφτες πάνω στους τάφους των αφεντικών μας». Η ροή της εξέγερσης και των ταραχών που ξεσπούν σε ολόκληρο τον κόσμο γκρεμίζει τα σύνορα. «Ακούσατε; Είναι ο ήχος του κόσμου σας που καταρρέει. Είναι ο ήχος του δικού μας που αναβιώνει», ανακοίνωναν οι ζαπατίστας στις 21.12.2012 μετά από έξι χρόνια σιωπής. Ωστόσο, μέσα στην κρίση που ανοίγει ως δυνατότητα, παρακολουθούμε επίσης τη βίαιη και γρήγορη οργάνωση της αντεπανάστασης. Το να σκεφτούμε την κρίση-ως-ρήξη και όχι ως-αναδιάρθρωση σημαίνει να δούμε πώς διαμορφώνονται οι όροι της ταξικής πάλης σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο και

με ποιους τρόπους το κεφάλαιο και το κράτος ανασυγκροτούνται και αντεπιτίθενται για να κλείσουν τις ρωγμές της εξέγερσης. Η συνέντευξη με τον Αργεντινό ακτιβιστή και θεωρητικό Alberto Bonnet ακολουθεί αυτήν την κατεύθυνση. Τι συμβαίνει στην Αργεντινή δέκα χρόνια μετά την έκρηξη της κοινωνικής οργής του 2001; Ανασυντίθεται και με ποιόν τρόπο η διαδικασία καπιταλιστικής συσσώρευσης; Ποιος είναι ο ρόλος των προοδευτικών (αριστερών) κυβερνήσεων; Ποια είναι σήμερα η σχέση των εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης και των παραγωγικών πρωτοβουλιών με το κράτος;

η συνέχεια στην έντυπη λεύγα