– Σειρούλα, να σου πω κάτι;
Η τηλεόραση έδειχνε κάποιον γκριζομάλλη με γυαλάκι, να αναλύει ψύχραιμα, λογιστικά, μαθηματικά, την πτώση. Ήταν, λέει, πρωθυπουργός μιας χώρας τελματωμένης από καιρό. Η «σειρούλα» καθόταν ένα τραπεζάκι πιο μπροστά, και παρόλο που ενοχλήθηκε από την ερώτηση, δεν έδειξε να ταράζεται. Είχε μάθει άλλωστε, στο κέντρο όπου παρουσιάστηκε, να έχει αυτό το σοβαρό – «λεβέντικο» το έλεγε ο διοικητής εκεί– ύφος του «αγαθού και φιλότιμου» στρατιώτη:
– Για πες…
η συνέχεια στην έντυπη λεύγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου