Η κοινωνική εργασία είναι ο τόπος εκτύλιξης μιας υβριδικής παραγωγικής υποκειμενικότητας η οποία δανείζεται αξίες (αυτονομία, δημιουργικότητα, αντιεμπορευματικότητα, κινητικότητα, άνθιση του εαυτού) που αντιστέκονται ιστορικά στις πιο συντηρητικές όψεις της μισθωτής εργασίας, συγχρόνως όμως έχει ενσωματώσει στην ίδια τη ζωή τον κόσμο της επιχείρησης και τις ποικίλες προσταγές του: παραγωγικότητα, προσαρμοστικότητα, συσσώρευση κεφαλαίου-δεξιοτήτων. Η μορφή που την ενσαρκώνει είναι ο αυτοεπιχειρηματίας. Μια τέτοια μορφή, ωστόσο, απαιτεί για την ανάπτυξή της μια επέκταση του κοινωνικού μισθού, κι επομένως τη διατήρηση σημαντικού περιθωρίου αυτονομίας απέναντι στη μισθωτή εργασία. Δεν είναι λοιπόν, μονοσήμαντα, ο μετασχηματισμός των ευρισκόμενων υπό εκμετάλλευση σε ατομικούς επιχειρηματίες, αλλά επίσης η εξασθένιση του μοντέλου της επιχείρησης και των ιεραρχικών δομών στις εργασιακές σχέσεις.
η συνέχεια στην έντυπη λεύγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου